Anna Mierzyńska w „Gazecie Wyborczej”
„Platforma nie nauczyła się czarnego PR na takim poziomie: kilkunastu tysięcy kont, trolli. Obciachowe rzeczy wyciągają sami posłowie PO: nagrody dla Ministrów, wypowiedzi, filmiki, konwój wstydu. Platforma grzeje taką obciachowość, ale nie w takim stopniu, jak robił to PIS. Z punktu widzenia skuteczności- to inny sposób myślenia, bez tysięcy trolli, które ryją pod przeciwnikami. Ale PIS ma dużo personalnych sytuacji, które ośmieszają całe ugrupowanie, niezależnie od tego, czego chce zarząd partii.”
TO NIE JEST PR, TO JEST…
DYSKREDYTACJA
Dyskredytować (fr. discrediter) – podważać zaufanie, pomniejszać autorytet, psuć opinię, kompromitować, dezawuować. Dyskredytacja to odwrotna strona akredytacji. Zarówno dyskredytacja, jak i akredytacja to prawo do dysponowania szczególnym rodzajem kredytu – kredytem zainteresowania, zaufania, przyzwolenia lub czynnego poparcia. Dyskredytacja to pozbawienie lub utrata społecznego kredytu. Dyskredytując odmawia się udzielenia kredytu uznania społecznego (zainteresowania, zaufania, przyzwolenia, upoważnienia, poparcia) lub usiłuje wyegzekwować spłatę tego kredytu, usiłuje odebrać to, czym posługujemy się na „na kredyt”. Dyskredytacja to określenie działania na czyjąś szkodę. Może przyjmować zarówno postać bierną (ktoś został zdyskredytowany przez kogoś lub przez własne zachowanie), jak i czynną (ktoś kogoś dyskredytuje coś robiąc lub czegoś nie robiąc). Dyskredytacja jest co najmniej syndromem (splotem) oddziaływań, których rezultatem jest rozbieżność między aspiracjami pretendenta a stopniem uznania społecznego [1].
Przypisy
[1]M. Karwat, O złośliwej dyskredytacji. Manipulowanie wizerunkiem przeciwnika, Warszawa 2006, s. 48-51
PUBLIC RELATIONS TO
strategiczny proces komunikowania i kształtowania trwałych, wzajemnie korzystnych relacji organizacjii z publicznościami. PR to oparta na wzajemnym szacunku i prawdzie dwukierunkowa komunikacja, która prowadzi do wzajemnego zrozumienia. Public relations polega na doradztwie organizacji w zakresie podejmowania strategicznych decyzji, opiera się na badaniach i ewaluacji, zakłada planowanie, stawianie i realizację celów. PR zapewnia równowagę, służąc organizacji i społeczeństwu. Profesjonalny PR kieruje się zasadami etyki: w Polsce obowiązują Kodeks Dobrych Praktyk ZFPR i Kodeks Etyki PSPR.