Witold Jurasz w „Prawy do Lewego. Lewy do Prawego.”

„Nie masz wrażenia, że reset polsko – białoruski, ten słynny rozpoczęty półtora roku temu, ma jedną taką zabawną cechę, mianowicie, że jest idealną kopią resetu polsko – rosyjskiego okresu Donalda Tuska. Też ogłoszono reset zanim cokolwiek się udało załatwić, co oznaczało, że partner miał natychmiastową przewagę. Również szukano głównie poklasku i PR-u, a troszeczkę już z konkretami było gorzej.”

TO NIE JEST PR, TO JEST…

WIZERUNEK
Wizerunek to zbiór przekonań, myśli i wrażeń danej osoby o obiekcie [1]. W public relations pojęcie to odnosi się zazwyczaj do wizerunku organizacji [2], którego kształtowanie jest jednym z trzech celów strategicznych public relations [3]. Pojęcia te nie stanowią, więc synonimów. Według nauki public relations wizerunek nie jest dokładnie nakreślonym obrazem, a jedynie mozaiką wielu szczegółów podchwyconych przypadkowo, fragmentarycznie, o nieostrych różnicach [4]. To ogólne wrażenie, jakie organizacja wywołuje u osób z zewnątrz i to na jego podstawie jest ona oceniana [5]. Kształtowanie pożądanego wizerunku jest jednym z trudniejszych zadań działów public relations, ponieważ są one tylko częściowo odpowiedzialne za jego tworzenie. Działy te zajmują się komunikowaniem o stanie organizacji. Pozostałymi dwoma elementami wpływającymi na ostateczny wizerunek jest także stan faktyczny tej organizacji (zależy od działań kierownictwa oraz innych działów w strukturze), a także odbiór społeczny komunikowania o organizacji i jej stanu (kreowany na podstawie czynników racjonalnych, emocjonalnych i społecznych). Dopiero wpływanie na siebie tych trzech grup elementów prowadzi do wytworzenia relatywnie pełnego wizerunku organizacji [6].

Przypisy:
[1] P. Kotler, Marketing: Analiza, planowanie, wdrażanie, kontrola, Warszawa 1994, s. 549
[2] K. Wojcik, Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2009, s. 42
[3] K. Wojcik, Wszystko, co chciałbym wiedzieć o public relations i nie boję się zapytać – dylematy PR, Studia Ekonomiczne, 2014, s. 18
[4] K. Wojcik, Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2009, s. 41
[5] S. Black, Public relations, Kraków 2003, s. 96-97
[6] K. Wojcik, Public relations. Wiarygodny dialog z otoczeniem, Warszawa 2009, s. 42-45

ROZGŁOS
Rozgłos (publicity) to nagłaśnianie spraw, ludzi, firm w mediach [1]. Rozgłos jest związany z media relations. Wykorzystuje wiarygodność mediów, ich zasięg, obiektywizm i profesjonalizm dziennikarza. Publikacje rozpowszechniane w prasie są lepiej odbierane przez odbiorcę niż reklama [2]. Rozgłos jest komunikacją jednostronną, nie jest oczekiwany feedback drugiej strony. Jednak aby dziennikarz był zainteresowany informacją i tworzeniem publikacji na temat firmy lub osoby, powinny być utrzymywane dobre relacje. Publicity jako model PR jest komunikacją jednostronną (od organizacji do otoczenia) za pomocą mediów masowych [3].

Przypisy:
[1] F.P. Seitel, Public relations w praktyce, Warszawa 2003, s. 355
[2] Tamże, s. 359
[3] K. Wojcik, Public relations, Warszawa 2001, s. 205

PUBLIC RELATIONS TO
​strategiczny proces ​komunikowania i kształtowania tr​wałych, wzajemnie korzystnych ​relacji organizacji​i ​z​ ​publicznościami. PR to oparta na wzajemnym szacunku i prawdzie dwukierunkowa komunikacja, która prowadzi do wzajemnego zrozumienia. Public relations polega na doradztwie organizacji w zakresie podejmowania strategicznych decyzji,​ opiera ​się na badaniach i ewaluacji​,​ zakłada planowanie, stawianie i realizację celów. P​R zapewnia równowagę​, ​służąc organizacji i społeczeństwu. ​Profesjonalny PR kieruje się zasadami etyki:​ ​w​ Polsce obowiązują Kodeks Dobrych Praktyk ​ZFPR i Kodeks Etyki P​SPR.
Zobacz więcej tutaj.

Udostępnij: